Owocówka jabłkóweczka

Cykl rozwojowy owocówki jabłkóweczki

W warunkach Polski występują najczęściej dwa pokolenia szkodnika. Zimują chronione oprzędem pod korą i w jej spękaniach, na podporach drzew i rusztowaniach niekiedy również w skrzynkach w przechowalni. Gąsienice przepoczwarczają się w kwietniu. Pierwsze motyle zaczynają wylatywać od przełomu kwietnia i maja i na początku maja. Gdy wiosna jest chłodna wyloty motyli opóźniają się. Motyle latają po zmierzchu, najintensywniej w ciepłe noce (powyżej 15°C).

Samice zaczynają składać jaja już w 2-3 dni po wylocie. Jaja są składane na liściach i powierzchni zawiązków. Czas jaki upływa od złożenia jaj do wylęgu gąsienic jest różny i zależy przede wszystkim od temperatury. W optymalnych warunkach gąsienice wylęgają się już po 6 dniach, przeciętnie po 8-12 dni, gdy przebieg pogody jest wyjątkowo niekorzystny może to trwać nawet 20 dni. Na 1-2 dni przed wylęgiem poprzez osłonkę jaja widać mały czarny punkt – jest to głowa larwy. Jest to tzw. stadium czarnej główki – optymalny termin zastosowania Carpovirusine Super.

Gąsienice po wylęgu w ciągu kilku – kilkunastu godzin wgryzają się do zawiązków gdzie przechodzą dalszy rozwój. Żerowanie gąsienic w zawiązkach trwa zwykle 4 – 5 tygodni.

Po opuszczeniu zawiązków część gąsienic przepoczwarcza się dając początek motylom II pokolenia, te które zakończyły rozwój później poszukują kryjówek zimowych i przepoczwarczają się dopiero w kolejnym roku.

Motyle II pokolenia pojawiają się w drugiej połowie lipca i pierwszej połowie sierpnia. W niektórych latach motyle latają i składają jaja jeszcze w połowie września.

Gąsienice II pokolenia żerują w owocach a powodowane przez nie szkody są często bardziej istotne niż uszkodzenia wywołane żerowaniem gąsienic I pokolenia. Po zakończeniu żerowania gąsienice poszukują kryjówek zimowych.

Terminy wylotów motyli obu pokoleń zmieniają się w kolejnych latach a dynamika lotów może być różna nawet w nieodległych od siebie sadach dlatego niezwykle ważne jest systematyczne monitorowanie lotów szkodnika za pomocą pułapek feromonowych najlepiej umieszczonych we własnym sadzie.